Les Dragons de Villars, Aimé Maillart
Oorspronkelijke titel | Les Dragons de Villars |
Nederlandse titel | De dragonders van Villars |
Componist | Aimé Maillart |
Tekstdichter | Joseph Philippe Lockroy en Eugène Cormon |
Vertaling | Gerard Knoppers |
Genre | Opéra-comique in drie bedrijven |
Première | 19 september 1856, Théâtre Lyrique, Parijs |
Tijd van handeling | Onder Lodewijk XIV (omstreeks 1704) |
Plaats van handeling |
|
Belangrijkste rollen |
|
Kooraandeel | Veel koor |
Orkestbezetting | 2 fluiten, 2 hobo's, 2 klarinetten, 2 fagotten, 4 hoorns, 2 trompetten, 3 trombones, pauken/slagwerk, strijkers |
Bijzondere eisen | Een praktikabel duivenhok |
Partituur en orkestmateriaal | Leverbaar |
Moeilijkheidsgraad | Niet moeilijk. De partij van Rose Friquet vereist een virtuoze sopraan. |
Duur | Drie bedrijven, totale duur ongeveer 2½ uur |
Muziek |
Uitstekende muziek, prachtig georkestreerd. De aria’s van Rose zijn door de beroemdste sopranen gezongen. Fameus zijn de trompet-finale en het aangrijpende vluchtelingenkoor. Een hoogtepunt is het komische terzet in het tweede bedrijf (met het klokje van de kluizenaar). |
Verhaal |
Wegens haar excentrieke karakter is Rose Friquet het gevreesde en geminachte buitenbeentje van het dorp.
Toch is het dankzij haar dat een groep vervolgde protestanten via een gevaarlijk bergpad veilig over de grens komt.
Om de dragonders te misleiden speelt zij een ingenieus spel met het zogeheten klokje van de kluizenaar.
De sage wil dat de geest van de heremiet de klok luidt als een vrouw haar man ontrouw is.
De dragonder Belamy heeft een rendez-vous met Georgette, de kokette vrouw van boer Thibaut.
Als Georgette voor de charmes van Belamy dreigt te bezwijken, speelt Rose voor spook en luidt de klok, een uiterst vermakelijke scène. |
Kostumering | Koor: boerinnen, boeren, dragonders, vluchtelingen |
Opmerking | De naam Villars heeft betrekking op de titel van de commandant van de dragonders, de hertog van Villars. |
Foto's | |
Link | Wikipedia (en) |