1. Huiskamer
2. Balzaal
3. Kantoor van de gevangenisdirecteur

• Von Eisenstein, tenor of hoge bariton
• Rosalinde, sopraan
• Frank, bas-bariton
• Orlofsky, mezzo (travestie)
• Alfred, tenor
• Falke, bariton
• Adele, coloratuursoubrette
• Frosch, spreekrol (komisch)

Het koor treedt vooral op in het tweede bedrijf, op het bal van Orlofsky. Verder komt het koor nog op in de finale van het derde bedrijf. Het eerste bedrijf wordt uitsluitend door de solisten gespeeld. Het kooraandeel is dus niet groot, maar wat het koor te zingen heeft is wel heel prachtig.
Partitura heeft een bewerking beschikbaar waarin het koor ook in de eerste acte al wordt ingeschakeld.

De muziek van Die Fledermaus is door rijkdom aan melodie en harmonie ongeëvenaard in het operetterepertoire. Men noemt het stuk wel de koningin van de operette. Wereldberoemd zijn de ouverture, de eerste finale (Trinke, Liebchen), de csardas van Rosalinde, de twee aria’s van Adele (Mein Herr Marquis en Spiel ich die Unschuld vom Lande), het ensemble Brüderlein und Schwesterlein en de chamgpagnefinale van het tweede bedrijf. Muzikaal een meesterwerk.

De heer Von Eisenstein moet wegens belediging van een politieagent een gevangenisstraf ondergaan. Zijn vriend, Mr. Falke, haalt hem over eerst mee te gaan naar een bal bij een Russische prins. Als ze weg zijn, krijgt mevrouw Rosalinde von Eisenstein bezoek van een zekere Alfred, een vroegere minnaar. Intussen heeft de gevangenisdirecteur besloten de heer Von Eisenstein zelf te gaan ophalen. Hij treft Rosalinde aan met Alfred en neemt aan dat hij de heer Von Eisenstein is. Alfred wil Rosalinde niet compromitteren en gaat mee naar de gevangenis. Op het feest bij de Russische prins ontmoeten alle hoofdpersonen (met uitzondering van Alfred) elkaar: Rosalinde verkleed als een Hongaarse gravin, het dienstmeisje van de Eisensteins, Adele, in een japon van haar mevrouw, de gevangenisdirecteur als chevalier Du Chagrin en Von Eisenstein als markies De Renard. Dit alles is aldus gearrangeerd door Mr. Falke, om wraak te nemen op Von Eisenstein, die hem een keer na een gemaskerd bal in vleermuiskostuum heeft achtergelaten in een openbaar park. In het derde bedrijf krijgt Von Eisenstein een geweldige woedeuitbarsting als hij erachter komt dat zijn vrouw rendez-vous aan Alfred heeft gegeven. Maar hij heeft weinig meer in te brengen als zij hem zijn horloge voor de neus houdt dat de 'Hongaarse gravin' hem heeft ontfutseld. Het hoogst amusante gegeven is ontleend aan een toneelstuk van Meilhac en Halévy, de librettisten van Jacques Offenbach, getiteld Le réveillon (Het nachtelijk souper)